Helden

Dit jaar is het 400 jaar geleden dat onze nationale zeeheld Michiel de Ruiter geboren werd. Dit jubileum wordt door middel van talloze activiteiten herdacht. Zo zijn er diverse tentoonstellingen waarin aandacht aan helden wordt besteed. Veel helden zijn ongetwijfeld in de vergetelheid geraakt. Van andere helden zijn wel sporen bewaard gebleven. Hetzij in de vorm van prachtige schilderijen of archiefstukken. Tijdens een speurtocht in het Almelose gemeentearchief stuitte ik zowaar op een Almelose held, Barend Frederik van Weert1. Destijds werd zijn naam geroemd maar in de loop ter tijd is hij geheel in de vergetelheid geraakt. Wat maakte Van Weert destijds tot een held? Hiervoor duiken we even in onze vaderlandse geschiedenis.

Nadat Napoleon in 1814 definitief verslagen was herkreeg ons land weer haar zelfstandigheid. De toenmalige grote mogendheden (Groot-Brittannië, Pruissen, Rusland) besloten om ons land met de Zuidelijke Nederlanden (thans Belgie) te verenigen tot één Koninkrijk. De Zuidelijke Nederlanden maakten tot dan toe deel uit van het Oostenrijkse keizerrijk. Op 16 maart 1815 werd Willem I de eerste Koning der Nederlanden. Het nieuwe koninkrijk was geen solide staat, omdat beide landsdelen in cultureel en economisch opzicht weinig
gemeenschappelijk hadden. In augustus 1830 brak in de zuidelijke provincies een opstand uit. Na enkele gevechten werd het leger uit vrijwel alle zuidelijke provincies verdreven. Op 4 oktober 1830 riepen de opstandelingen de onafhankelijkheid uit. De zuidelijke provincies zouden voortaan België heten. De grote mogendheden stemden stilzwijgend in met een onafhankelijk België. De officiële erkenning en regeling zouden nog tot 1839 op zich laten wachten.
Koning Willem I weigerde zich bij de situatie neer te leggen. Van 2 augustus tot 12 augustus 1831 vond de Tiendaagse Veldtocht plaats om de Belgische Opstand, te onderdrukken. De soldaten die aan deze veldtocht deelnamen waren allemaal vrijwilligers. Met name rond Turnhout werd zwaar gevochten. Tijdens de gevechten rond Turnhout verloor de Almelose soldaat Barend Frederik van Weert op 3 augustus 1831 zijn rechter been. Hierna werd van Weerd overgebracht naar het hospitaal te Breda. De vrouw van Koning Willem I, Koningin Frederica Louisa Wilhelmina, bekommerde zich hoogst persoonlijk om de gezondheidstoestand van de gewonde Van Weert. De Gemeente Stad Almelo bood Van Weert een zilveren tabaksdoos aan als dank voor de door hem betoonde ‘trouw en heldenmoed’.
Op 6 oktober 1831 schreef Van Weert een bedankbrief aan de Gemeente waarin hij meedeelde dat zijn herstel spoedig verliep. Omdat de Koningin zich beter om het herstel van de soldaat wilde bekommeren werd Van Weert naar het Willemshospitaal in Den Haag overgebracht. Op 10 april 1832 keerde Van Weert in Almelo terug, waar hij ongetwijfeld als een held onthaald zal zijn.

1) B.F. van Weert werd op 1797 te Amsterdam geboren. Hij huwde op 22 december 1820 te Ambt  Almelo met Gezina Grobben. Van Weert overleed op 22 november 1854 te Ambt Almelo. De scans van de originele huwelijks- en overlijdensakten zijn te vinden op de website www.archiefalmelo.nl